عفونت لگن
با توجه به اینکه عفونت های لگنی به دنبال زایمان،سقط جنین و آمیزش جنسی پدید می آید، موضوعی است که اکثریت جامعه اطلاعات بسیار اندکی در مورد آن دارند. امرزوه با گسترش شبکه های اجتماعی و سرعت اطلاع رسانی خبرگذاری ها، تمامی بانوان می بایست در مورد نشانه های این بیماری و لزوم پیگیری و عواقب آن اطلاعات مناسبی کسب نمایند. در صورت عدم مراجعه به پزشک متخصص زنان و زایمان و پیشگیری به موقع، این بیماری می تواند موجب چسبندگی و انسداد لوله های رحمی و در نهایت ناباروری گردد.
علت عفونت لگن
پزشکان علت عمده عفونت های لگن (PID)را ورود یک نوع باکتری به داخل ارگان های تناسلی خانم ها می دانند که خود را از طریق لوله های رحمی به حفره لگن و شکم می رساند. این باکتری در داخل لگن و شکم موجب تورم، التهاب، عفونت و در نهایت درد می شود. یکی از شایع ترین راه های انتقال این بیماری روابط جنسی محافظت نشده است که انتقال باکتری از مرد به زن صورت می پذیرد. همچنین این باکتری می تواند از طریق سرویس بهداشتی آلوده و یا دستمال های غیر ایزوله منتقل گردد.
در ذیل به تعدادی از علل عفونت های لگن پرداخته می شود که ریسک ابتلا به این بیماری را تا حد زیادی بالا می برند:
- داشتن بیش از یک شریک جنسی و روابط جنسی کنترل نشده
- سنین پایین تر از 25 سال
- وجود باکتری کلامدیا در فرد
- داشتن سابقه ابتلا به باکتری (PID)
علائم عفونت لگن
- وجود درد در شکم و کمر
- درد و التهاب در ناحیه لگن:
باکتری PID می تواند سبب درد های مضمن ماهیانه و حتی سالیانه در ناحیه لگن گردد.
- ناباروری
در صورت افزایش مقدار این باکتری در بدن مردان، می تواند موجب کاهش کیفیت اسپرم گردد.
- بارداری های خارج از رحم
زمانی که جنین در حال شکل گیری می باشد، این بیماری موجب می شود سلول تشکیل شده در جایی خارج از رحم به وجود بیاید و بارداری را با اختلال مواجه کرده و به سقط بیانجامد. پژوهشگران اعلام کرده اند که یکی از دلایل عمده بارداری های خارج از رحم، عفونت های لگن می باشد. بارداری های خارج از رحمی به شدت خطرناک هستند و می بایست مادر به سرعت تحت درمان قرار گیرد.
- ترشحات غیر طبیعی از ناحیه واژن و در موارد شدید تر بروز تب به دنبال عفونت های داخلی بدن بیمار
- اختلال در دوران قائدگی
روش های درمان عفونت لگن
در صورتی که بیمار با علائم ذکر شده به پزشک متخصص زنان و زایمان مراجعه کند، بیمار تحت معاینات اولیه قرار گرفته و به نسبت وخامت حال او داروهای آنتی بیوتیک تجویز می گردد. این بیماری قابل درمان بوده و در نوع حاد به علت تب و درد شدید ممکن است پزشک بلافاصله پس از مراجعه دستور بستری داده و اقدام به تزریق وریدی آنتی بیوتیک، مسکن و تب بر کند. در نوع مضمن این بیماری که منجر به اختلالات در نظم قائدگی می شود پزشک معمولاً درمان خانگی را توصیه می کند.
مطالب مرتبط با این مقاله: